Rocktempel De Vorstin in Hilversum heeft een heel mooi muziekcafé en daar worden maandelijks open mics gehouden. De open mics zijn er populair, de zaal zit meestal vol en de sfeer is erg goed.
Het is een heel mooi podium om te spelen, goed professioneel geluid. Er worden geluids- en filmreportages gemaakt van de optredens, dus zeer de moeite waard voor muzikanten om daar eens te komen spelen!
Het was het spannendste optreden ooit voor mij en bassist Mario. Waarom? Nou het eerste liedje liep nog wel, al had ik per ongeluk tijdens de soundcheck alle laag uit mijn gitaar gehaald ( er waren problemen met het gitaargeluid, en ik had na verwisselen van kabels mijn gitaar niet meer bijgesteld, en ik dus mijzelf niet zo goed kon horen via de monitoren omdat mijn gitaar nog te schel stond). In het filmpje hieronder kan je zien dat ik tussendoor heel snel probeer mn gitaar bij te stellen - maar, hoe dan ook, het eerste liedje verliep redelijk, maar het tweede liedje... ging perfect totdat we aangekomen waren bij de laatste vier maten. De LAATSTE vier maten, zeg ik je.... geen idee wat er gebeurde, maar ik sloeg gewoon een verkeerd akkoord aan, compleet out of de toonladder en dus wat doen je dan? Juist, het complete NU ervaren... Dus je helemaal suf improviseren totdat je de boel weer op de rails gezet hebt.... ik riep tussendoor naar Mario: laten we Blue Sky gaan spelen! Okay, knikte Mario en we gingen over naar E groot ... toen dacht ik: Maar ik wil helemaal niet dat liedje nu spelen... We moeten terug naar A mineur.... hoe dan ook, we eindigden precies gelijk en natuurlijk dacht ik dat ik totaal de boel verziekt had .... tot ik hoorde dat dus gewoon niemand het gemerkt had... pffff.... we hebben er wel om gelachen later, en ja... volgende keer dus net zoals deze keer gewoon stug doorgaan en net doen alsof het er allemaal bij hoort....
Het was een hele leuke middag, het was een gevarieerd programma. Mijn lieve collega Marloes heeft ook gespeeld met supergitariste Rei en al met al gingen we met een goed gevoel weer huiswaarts.
We komen snel terug! En wel zondag 27 maart! Nu alweer zin in!
Het is een heel mooi podium om te spelen, goed professioneel geluid. Er worden geluids- en filmreportages gemaakt van de optredens, dus zeer de moeite waard voor muzikanten om daar eens te komen spelen!
Het was het spannendste optreden ooit voor mij en bassist Mario. Waarom? Nou het eerste liedje liep nog wel, al had ik per ongeluk tijdens de soundcheck alle laag uit mijn gitaar gehaald ( er waren problemen met het gitaargeluid, en ik had na verwisselen van kabels mijn gitaar niet meer bijgesteld, en ik dus mijzelf niet zo goed kon horen via de monitoren omdat mijn gitaar nog te schel stond). In het filmpje hieronder kan je zien dat ik tussendoor heel snel probeer mn gitaar bij te stellen - maar, hoe dan ook, het eerste liedje verliep redelijk, maar het tweede liedje... ging perfect totdat we aangekomen waren bij de laatste vier maten. De LAATSTE vier maten, zeg ik je.... geen idee wat er gebeurde, maar ik sloeg gewoon een verkeerd akkoord aan, compleet out of de toonladder en dus wat doen je dan? Juist, het complete NU ervaren... Dus je helemaal suf improviseren totdat je de boel weer op de rails gezet hebt.... ik riep tussendoor naar Mario: laten we Blue Sky gaan spelen! Okay, knikte Mario en we gingen over naar E groot ... toen dacht ik: Maar ik wil helemaal niet dat liedje nu spelen... We moeten terug naar A mineur.... hoe dan ook, we eindigden precies gelijk en natuurlijk dacht ik dat ik totaal de boel verziekt had .... tot ik hoorde dat dus gewoon niemand het gemerkt had... pffff.... we hebben er wel om gelachen later, en ja... volgende keer dus net zoals deze keer gewoon stug doorgaan en net doen alsof het er allemaal bij hoort....
Het was een hele leuke middag, het was een gevarieerd programma. Mijn lieve collega Marloes heeft ook gespeeld met supergitariste Rei en al met al gingen we met een goed gevoel weer huiswaarts.
We komen snel terug! En wel zondag 27 maart! Nu alweer zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten